One more try
“ที่ผมดีใจไม่ใช่เพราะว่าผมชนะพวกเขา
แต่ที่ผมดีใจเพราะว่า…ผมชนะตัวเอง”
เป็นช่วงดูไปเรื่อยค่ะ…ตอนนี้แวะมาที่ One more try รายการแข่งสเก็ตบอร์ดระหว่างทีมดารา 3 ทีม ที่มีนักสเก็ตบอร์ดมืออาชีพจริงๆ มาเล่นด้วย
ถ้าทีมไหนแพ้ นักแข่งในทีมจะถูกคัดออกครั้งละ 1 คน แข่งกันโหดมากแต่ก็ตลกด้วย
ที่ดูรายการนี้ตอนแรกเลยเพราะท่านหานกวงจวินแห่งกูซูค่ะ แต่ดูแล้วหาไม่เจอ…เห็นแต่เด็กชายหวังอี้ป๋อแห่ง One more try วิ่งไปวิ่งมาอยู่ในรายการ
ดูแล้วสนุกมาก ชอบความตั้งใจของทุกทีมเลย ประทับใจที่นักแข่งคนหนึ่งพูดในรายการว่า
“ที่ผมดีใจไม่ใช่เพราะว่าผมชนะพวกเขา แต่ที่ผมดีใจเพราะว่า…ผมชนะตัวเอง”
การเล่นกีฬาทุกประเภทอย่างแรกที่คนเล่นจะต้องก้าวข้ามไปให้ได้คือตัวเขา ทั้งวินัยในการฝึกซ้อม ความตั้งอกตั้งใจ และความกล้าที่จะเล่น ถ้าเมื่อไหร่คิดแต่เรื่องผลแพ้ชนะคนเล่นจะไม่สนุกเลย เพราะระหว่างที่เล่นก็กดดันตัวเองไปด้วย
มันจริงยิ่งกว่าจริงที่ทุกการแข่งขันต้องมีความกดดัน แต่ต้องยอมรับเลยว่า…คนเราจะทำอะไรได้ดีที่สุดเมื่อไม่คาดหวังและไม่กดดันตัวเองใช่ไหมคะ ^^
การซ้อมมากๆ ก็คือการลดความกดดันอย่างหนึ่งค่ะ เมื่อไหร่ที่เราซ้อมมากพอแล้ว การลงสนามก็แค่การลงไปเล่นตามสิ่งที่เราเตรียมมาเท่านั้น
ชอบอีกอย่างในรายการคือ “เฉิงเซียว” หัวหน้าทีมดาราอีกคนที่ฉลาดเป็นกรดจนสามารถสู้กับหวังอี้ป๋อที่ทุกคนเรียกทีมเขาว่า “แก๊งอันธพาล” ได้อย่างตลกมาก
สุดท้ายที่อยากสารภาพคือ…คลิปที่เอามาลงไม่เกี่ยวกับเรื่องที่แอดเล่ามาซักนิดเลยนะคะ ลงเพราะน่ารักดีค่ะ ^^
เผื่อใครอยากดู ซับไทยมีที่แอพ WeTV และในยูทูปค่ะ 😊
