Hotel Del Luna
“การปล่อยวางนั้นยากกว่าการรั้งไว้เสมอ”
ช่วงนี้ไม่ค่อยได้มาเล่าซีรีส์หรือหนังสือเพราะกำลังยุ่งๆ หลายสิ่งจิงเกิลเบล แต่ได้หยุดสามวันเลยมีเวลาได้ดูซีรีส์บ้าง…นั่นคือเรื่อง “Hotel Del Luna” เรื่องนี้นอกจากความสวย(มาก)ของไอยูแล้ว…พล็อตเรื่องและองค์ประกอบยังดีงามน่าสนใจ
เปิดเรื่องมาด้วยความไม่ชัดเจน นางเอกของเรื่องนี้อยู่มานานหลายพันปี แต่ไม่มีใครรู้ความเป็นมาของเธอแน่ชัด รู้เพียงแต่ว่า “มัลวอล” เป็นนายใหญ่ของโรงแรมจันทรา โรงแรมที่มีวิญญาณเป็นแขก เธอมีหน้าที่ดูแลโรงแรมแห่งนี้ไปเรื่อยๆ ตราบใดที่ยังไม่ตาย…และยังไม่มีวี่แววว่าเธอจะตาย
เป็นความขมขื่นอย่างหนึ่งเมื่ออยากตายแต่ยังต้องอยู่
ทุกสิ่งในโรงแรมจันทราเป็นเพียงอากาศ มัลวอลที่คงสภาพความเป็นมนุษย์และต้องกินอยู่เหมือนคนทั่วไป ถึงจะมีพลังพิเศษ แต่ก็ไม่ใช่ผี ไม่ใช่คน เป็นเหมือนปีศาจแสนสวยที่ตายไม่ได้
ดังนั้นผู้จัดการโรงแรมนี้จึงต้องเป็น “คน” เพื่อที่จะสามารถติดต่อกับโลกภายนอกและบริหารจัดการเงินที่มัลวอลหามาได้จากการดูแลวิญญาณที่ตายแล้ว
นั่นคือที่มาของ “ชานซอง” ชายหนุ่มนิสัยดี น่ารัก เขาคือคนที่มัลวอลหมายตาไว้ว่าจะมาเป็นผู้จัดการคนต่อไปหลังจากที่ผู้จัดการคนเก่าปลดเกษียณ
แต่การจะอธิบายให้คนธรรมดาเข้าใจเรื่องโรงแรมผีนั้นไม่ง่าย กว่าชานซองจะเปิดใจยอมรับ มัลวอลก็ใช้ทั้งไม้แข็งและไม้ดับเบิ้ลแข็งกับเขา
ชานซองต้องเข้ามาเป็นผู้จัดการโรงแรมทั้งที่กลัวมากกว่ากล้า มัลวอลบ่นเขาเสมอว่าใจอ่อนและขี้ขลาด แต่ลึกๆ ในใจเธอรู้ดีว่าชานซองเป็นคนดีโดยเนื้อแท้
ความผูกพันของพวกเขาค่อยๆ เพิ่มขึ้น เมื่อได้ผ่านเหตุการณ์ร้ายๆ มาด้วยกัน พร้อมๆ กับที่อดีตของมัลวอลค่อยๆ เผยให้เห็นในความฝันของชานซอง สิ่งที่เชื่อมโยงระหว่างความจริงและความฝันนั้นคืออะไร
ถ้าเธอรู้…มัลวอลขอเพียงสักวันนาฬิกาชีวิตของเธอจะกลับมาหมุนอีกครั้ง และเธอจะได้เป็นแขกคนสุดท้ายของโรงแรมแห่งนี้
โรงแรมที่คนตายเดินทางมาเพื่อทำสิ่งสุดท้ายที่ปรารถนาให้สำเร็จ
เพื่อให้หมดห่วง
เพื่อให้รู้ว่าบางครั้ง…สิ่งที่ฉุดรั้งเราไว้อาจไม่ใช่ใครอื่น
แต่เป็นความรู้สึกผิดบางอย่างในใจของเราเอง
และการปล่อยวางอาจเป็นหนทางเดียวที่สามารถทำให้เราไปต่อได้
